afgelopen November ben ik een dagje in Berlijn geweest.
Heel vroeg in de ochtend heb ik in Münster Hbf om 4:17 uur de IC 2020 naar Hamburg genomen en zat na een korte overstap in de ICE 703. Helaas ontbrak bij deze ICE 1 het restauratierijtuig en er kon alleen koffie etc. gekocht worden:
Het was een mooie reis met 230 km/h door Oostduitsland en heel rustig, ik had mijn eigen coupé.
Aangekomen in Berlin-Spandau stond er deze Regional-Express richting Wittenberge klaar, met een Taurus-locomotief ervoor:
Drie stellen Baureihe 481 van de Berlijnse S-Bahn zitten op iets nuttigs te wachten.
Ik heb snel een dagkaartje Berlin ABC, voor heel Berlijn en de omgeving zoals Potsdam, gekocht en ben met de bus naar Potsdam gereisd. Deze buslijn loopt zo'n beetje langs de voormalige grens tussen West-Berlijn en de DDR. Verder heb ik tramlijn 93 naar de gehaald, waar ze zijn eindbestemming heeft. Door naar Berlin-Wannsee rijdt er een bus met geoptimaliseerde aansluiting. Maar ik wilde pas de brug verkennen.
Potsdam beschikt over eenrichtings-Combino's maar de eindhalte Glienicker Brücke heeft geen keerlus. Er is echter een soort spoordriehoek: Hier laten de bestuurders de reizigers uitstappen, gaan naar het andere eind van de tram en gebruiken de hulpstuurstand om terug op het gewone baanvak te rijden.
De bestuurster rijdt met haar Combino achteruit, in de achtergrond staat de Berlijnse buslijn 316 naar Wannsee klaar.
De instaphalte. Hier laat ook de bus uit Berlin-Wannsee de reizigers uitstappen.
In de achtergrond is de Glienicker Brücke over de rivier Havel te zien. Deze vormt de grens tussen Potsdam in Brandenburg en Berlijn. Vroeger was het dus ook de grens tussen de DDR en West-Berlijn. Tijdens de Koude Oorlog was ze noch toegankelijk noch bruikbaar voor gewone mensen, maar ze werd wereldwijd bekent door meerdere agentenruilen die hier plaatsvonden. In het Duits is ze dus ook bekent als „Agentenbrücke“.
„Hier zijn Duitsland en Europa tot 10 November 1989 om 18 uur gedeeld geweest.“
Een gedenkbord: De brug werd in de Tweede Wereldoorlog vernietigd en 1949 als „brug van de eenheid“ heropend. Maar de machthebbers die de brug deze naam gaven, verhinderden meerdere decennia lang de Duitse Hereniging.
Berlijnse Citaro-bus, die me naar het station Berlin-Wannsee heeft gebracht.
S-Bahnhof Berlin-Wannsee.
„naar de perrons“
Wie mijn reis op een kaart wil volgen, bekijkt de .
De S-Bahn beschikt over 500 stellen à twee bakken van de Baureihe 481, duidelijk het grootste deel van de vloot.
Oude stationbordjes en oude dubbeldeksrijtuigen van de voormalige Oost-Duitse Deutsche Reichsbahn zijn er te vinden.
De eindpunt van de S1 is Wannsee en dit stel is opweg van het opstellterrein naar het station. Duidelijk te zien de derde rail en de oude treinbeïnvloeding in het midden van de twee sporen.
Interieur van de 481.
Ik ben tot station Schöneberg gereisd, waar de Wannseebahn neerkomt op de Ringbahn (ringlijn). Zoals vele Ringbahn-stations is het een kruisingsstation zoals Amsterdam Sloterdijk en Berlin Hauptbahnhof.
S1 weer terug naar Wannsee.
De is inmiddels weer een volledig gesloten ring, de lijn S41 rijdt rechtsom en de lijn S42 linksom. Verder rijden vele lijnen alleen een deel van de ring.
Te station Ostkreuz rijdt boven de Ringbahn en beneden bevinden zich de sporen van de beroemde , het viaduct-tracé dwars van Oost naar West. Ostkreuz is dus een heel belangrijke schakel van de S-Bahn maar is helemaal niet in goede staat en kreeg de bijnaam Rostkreuz (roestkruis). Sinds een jaar of vijf zijn ze bezig met de verbouwing; de perronhal voor de Ringbahn is inmiddels gereed.
De S8 rijdt alleen een deel van de ring, hier linksom. Deze dienst wordt door een 480 verzekerd, deze reeks werd door de BVG (Berliner Verkehrsbetriebe) tijdens de Koude Oorlog aangeschaft, toen ze (het Berlijnse stadsvervoerbedrijf voor bus en metro) het West-Berlijnse deel van de S-Bahn hebben geëxploiteerd.
De nieuwe perrons van de Ringbahn.
Lijn S41 rijdt met de klok mee. Let op het koersbord.
We gaan naar de benedenverdieping van het station, waar de Stadtbahn-treinen stoppen:
Links de S3 van en naar Erkner. Voor deze lijn is Ostkreuz de eindbestemming omdat door de verbouwing het overige deel van het net slechts moeilijk is te bereiken. Deze hebben er één spoor ter beschikking. Rechts rijden de treinen richting het Oosten en een spoor verder de binnenstad in. Let op de heel simpele treinaanwijzers. Diegene rechts klopt niet, naar Alexanderplatz rijden de treinen een spoor verder (richting binnenstad).
Op lijn S3 rijden de oudste en Oost-Duitse stellen van het type Baureihe 485. Het lijnnummer op het koersbord klopt niet.
.Alles in heel goede staat.
Naast de S-Bahn-sporen zijn er ook sporen voor lange-afstand-treinen, maar zonder perrons. Deze RE7 rijdt naar Wünsdorf-Waldstadt en de rit wordt door een gloednieuwe Talent 2 verzekerd.
S-Bahn naar de binnenstad. Ik sta nog altijd op hetzelfde perron. In de achtergrond is de grote hal te zien en de sporen en perrons links zijn door de verbouwing buiten dienst.
De andere kant, we kijken nu richting de binnenstad. Achter de trein is het voormalige perron A te zien. Middels een boog kon de lijn S9 van de Stadtbahn op de Ringbahn en v.v. wisselen, maar nu is die gesloopt.
Een kijkje van boven, weer richting de binnenstad. Links is de Erkner-trein te zien.
Perrontje buiten dienst. Het spoor in de voorgrond wordt gebruikt om nachttreinen van Berlin-Lichtenberg naar de werkplaats Warschauer Straße (dichtbij Ostbahnhof) te vervoeren. Het grote gebouw links is de centrale voor de stroomverzorging van de Berlijnse S-Bahn, hier worden de onderstations beheerd.
Oost-Duits seinenstelsel. Oranje lamp onderaan: Rijden met 40 km/h. Oranje lamp boven: Verwacht stop. L: Bestemming Lichtenberg. Zwarte 6 op geel driehoek: Tijdelijke snelheidsverrmindering na 60 km/h. A: Aanvang van de snelheidsvermindering. M: Passeren van het stop tonend sein na mondelinge opdracht toegestaan (alleen bij de S-Bahn Berlijn en Hamburg van toepassing). Geel-zwart strookje: Let op uw hoofd.
Binnenrijdende trein richting Ostbahnhof, Alexanderplatz, Hauptbahnhof, Zoologischer Garten, ... de binnenstad dus.
Tot slot een meevaller: Een 485 op de S5, waar bijna uitsluitend 481 rijden.
RE1 (Magdeburg – Frankfurt (Oder)) te Berlin Ostkreuz.
Interieur van de 485, inmiddels een beetje gemoderniseerd.
Het laatste foto, opnieuw een 481.
Dat was deel 1, ik hoop het viel mee. We verlaten straks station Ostkreuz en gaan verder vooral met metro en tram maar ook enkele toeristische bezienswaardigheden.
