OV-Ervaringen.nl

Hoi,

Ik ben hier nieuw en ben dringend op zoek naar een antwoord, of meer geruststelling, eigenlijk. Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd, niet door voor de trein te springen overigens, maar ik merk dat het idee dat er iemand voor de trein springt terwijl ik daar in zit, en niet weg kan, me onwijs veel angst en paniek aanjaagt. Ik heb PTSS opgelopen nav de dood van mijn vader en hier ben ik ook voor in behandeling. Ik ben nu aan het solliciteren maar merk dat ik sollicitaties buiten mijn stad liever vermijd ivm de trein....

Stel ik trek het echt niet, is er dan een mogelijkheid dat ik toch uit de trein mag? En niet hoef te wachten? Het idee nogmaals van zo dichtbij met zoiets geconfronteerd te worden en dan niet weg te kunnen grijpt me enorm aan.

Dankjewel alvast voor jullie antwoorden....

Hallo EsVedra,

Dat zijn nare dingen om te lezen. Goed om te lezen dat je er voor in behandeling bent, want dergelijke dingen kunnen je leven gaan beheersen en dat moet je zo veel mogelijk proberen te voorkomen.

Voor wat betreft je vraag: ik kan je daarin niet gerust stellen. Op het moment dat er een aanrijding plaatsvindt (en of dat met een auto, dier, persoon of ander object is doet er in dat geval niet toe), ligt de eerste prioriteit van het personeel bij het eventueel bieden van eerste hulp aan eventuele slachtoffers. Er komt in de meeste gevallen ondersteunende hulp van ambulance, brandweer en/of politie en pas zodra die aanwezig zijn, is er weer wat meer tijd voor de reizigers in de trein. Maar ook dan is er geen mogelijkheid om uit te stappen; mocht het nodig zijn om de trein te evacueren, dan zullen er eerst bussen besteld moeten worden en aanwezig moeten zijn, waarna de collega's van V&S assisteren bij de evacuatie.

En dat alles is dan afhankelijk van de situatie; waar is het gebeurd, waar staat de trein, is de locatie goed bereikbaar, is het nodig om te evacueren of kan de trein straks met reizigers gewoon verder, enzovoorts...

Het zal niet het geruststellende antwoord zijn dat je zoekt, maar ik kan het moeilijk mooier maken dan dat het is. Maar misschien dat de behandelaar je daarin kan steunen door middel van een therapie. Ik wens je succes toe met de verdere verwerking van je vaders overlijden en hoop je toch ooit in de trein te mogen begroeten!