Ik heb station Ostkreuz met de S-Bahn richting Lichtenberg verlaten. Berlin-Lichtenberg in het Oosten was vroeger een heel belangrijk station voor lange-afstand-treinen, maar heden stoppen er allen 's avonds en 's ochtends nog enkele nacht- en autoslaaptreinen.
De DDR-charme is wel bewaard gebleven.
Naast het station bevindt zich een opstelterrein. Het zijn allemaal rijtuigen gekocht door de Oost-Duitse spoorwegen, de Deutsche Reichsbahn.
S-Bahn in de achtergrond. Goed te zien, dat de stellen type 481 slechts over één stuurstand beschikken.
Voor het station stoppen enkele buslijnen.
En in de ondergrond de U-Bahn. Hier het type H, gebouwd door Bombardier.
Enkele meters verder rijdt de tram. Dit Tatra-type reeks 7000 is bijna uitgestorven in Berlijn.
Maar ik ben pas met de U5 richting Hönow naar station Wuhletal gegaan.
Het interieur van de stellen type H lijkt een beetje op de nieuwe Amsterdamse M5-rijtuigen.
In Berlijn bestaat overigens een „Großprofil-Netz“ en een „Kleinprofil-Netz“. De lijnen U5, U6, U7 en U8 horen bij het Großprofil-Netz. De stroomvoeding gebeurt middels een derde rail met contact op de onderkant. De lijnen U1 t/m U4 horen bij het Kleinprofil waar de contact op de bovenkant is. Verder is plus- en minuspool omgewisseld en het profiel van vrije ruimte van de Kleinprofil-lijnen duidelijk beperkt.
Station Wuhletal beschikt over twee eiland-perrons en is het enige Berlijnse station waar U- en S-Bahn gezamenlijke perrons gebruiken, net als de stations Amsterdam Amstel en Duivendrecht. De U-Bahn rijdt binnen, de S-Bahn buiten. Op die manier is er een mooie cross-platform-overstap mogelijk.
Type F, waar de meerheid van de Großprofil-stellen bij behoort. En links staat de S-Bahn om over te stappen.
Een H-trein.
In tegenstelling tot de U-Bahn beschikt de S-Bahn niet over bepaald moderne treinaanwijzers.
Ook op het S-Bahn-gedeelte staan stationsbordjes in huisstijl van de BVG, beheerder van de U-Bahn, en niet de gewone Deutsche-Bahn-borden.
F-trein richting Hönow.
Voor en achter het station is een dive-under voor de U-Bahn. De S-Bahn rijdt boven.
Het bovengrondse tracé van de U5 werd overigens door de Deutsche Reichsbahn in opdracht van het Oost-Berlijnse vervoerbedrijf VEB Kombinat Berliner Verkehrsbetriebe gebouwd en lijkt best op een spoorweg, net als de stations.
Tot slot een U5 vanuit het andere perron.
Ik ben weer terug met de S5 en heb erin een kennis ontmoet. Sammen zijn we weer vanaf Lichtenberg met de tram verder.
Opnieuw een 7000 op tramlijn 21.
Binnen.
Deze tramlijn rijdt een lange en helemaal niet de directe weg naar het S-Bahnhof Schöneweide. Maar is wel de moeite waard.
Station Berlin-Schöneweide.
Op de S47 rijdt vaak het type 481. Dit station wordt overigens straks gemoderniseerd.
Een lege rit naar de werkplaats in de buurt.
Met lijn S45 zijn we naar de luchthaven Berlin-Schönefeld gereisd, die eigenlijk helemaal niet meer in bedrijf zou zijn...
We hadden een best korte overstap op de RE7 richting Wünsdorf-Waldstadt en zijn tot station Blankenfelde (Kreis Teltow-Fleming), net buiten Berlijn, gereisd.
Interieur van de Talent-2-stellen.
Aangekomen in Blankenfelde met de Talent 2. Het oranje sein () links betekent dat er een hoofdsein volgt en is alleen nog op sommige plekken in Oost-Duitsland te vinden.
Het station is zowel via de overweg als middels een tunnel te verlaten.
Het station ligt aan de lijn Berlin – Dresden. Maar doordat het baanvak tussen de buitense ringbaan en de binnenstad ontbreekt, moeten de lange-afstand-treinen een omweg langs de ringbaan rijden. Voor de S-Bahn is er wel een baanvak.
Blankenfelde is namelijk ook het zuidelijke eindpunt van de S-Bahn-lijn 2.
De S-Bahn-treinen stoppen aan een provisorisch perron omdat het oorspronkelijke S-Bahn-perron nu voor de lange-afstand-treinen (zie boven) wordt gebruikt. Vroeger reed de S-Bahn ook nog twee stations verder richting Rangsdorf. Tussen 1952 en 1961 (bouw van de Berlijnse Muur) was dat het geval, er bestond één spoor voor de S-Bahn en één voor de overige treinen zonder bovenleiding. Tijdens de deling reden er ook geen S-Bahn-treinen omdat de lijn uit Blankenfelde het westelijke gedeelte van Berlijn bereikt.
De spoorlijn richting Dresden werd 1985 geëlektrificeerd. Daardoor werd het na de val van de muur en de herstelling van het S-Bahn-netwerk niet mogelijk om met S-Bahn-treinen door te rijden naar Rangsdorf.
De lijnen S1, S2 en S25 gebruiken de Noord-Zuid-tunnel in Berlijn en stoppen ook te Potsdamer Platz, een van de waar West-Berlijnse S-Bahn-treinen zonder te stoppen onder Oost-Berlijns gebied doorreden. Op Oost-Berlijns gebied stopten ze en de U-Bahn-treinen alleen op waar overstappen naar andere S-Bahn-lijnen richting West-Berlijn en ook de lange-afstand-treinen naar West-Duitsland (dwars door Oost-Duitsland heen) mogelijk waar. Natuurlijk mocht men het station noch zomaar verlaten noch betreden.
Zo te zien bevindt zich ernaast de centrale van de Deutsche-Bahn-Holding.
Zoals op vele van de tunnelstations zijn ook hier oude stationsbordjes te vinden. Op station Brandenburger Tor staat er de oude naam van het station: „Unter den Linden“.
Ingang van het station. De glazen toren rechts is de Bahntower, de DB-centrale.
Het einde van deel 2 is nu bereikt, in deel 3 gaan we verder met enkele bezienswaardigheden en de tentoonstelling over de spookstations en de S-Bahn in het Nordbahnhof.
