Trein

[OVE Redactie]

Tijdens mijn controleronde in de Sprinter naar Groningen kom ik halverwege de trein op een balkon waar een groepje jongeren staat. Een van hen spreekt me een beetje hakkelend aan: "Euh, meneer? Dat raam is er net uit gevlogen..." Ik kijk naar de buitendeur en zie dat er inderdaad geen raam in zit. Ik vraag ze hoe dat zo is gekomen. Het antwoord is simpel: "Er kwam een trein van de andere kant en toen sprong de ruit eruit." Ik bekijk de schade en schat de jongeren in; hier is geen opzet in het spel. Ik stuur ze van het balkon weg voor hun eigen veiligheid en neem contact op met de monteursafdeling. Ze moeten even overleggen wat er precies wel en niet mag, dus lopen we in Meppel tien minuten vertraging op. Daarna krijg ik toestemming om door te rijden richting Groningen en ik spreek af dat ik het balkon vrij houd. Het volgende uur zit ik dus op een winderig balkon, gelukkig schijnt de zon en is de temperatuur wel aangenaam. Het betekent wel dat de reizigers in de andere helft van de trein vandaag niet door mij gecontroleerd worden. In Groningen staat een andere trein klaar om de terugweg mee aan te vangen. Ik wijs de storingsmonteur in Groningen aan om welke deur het gaat en hij gaat een nieuwe ruit bestellen. Mijn trein terug vertrekt weer stipt op tijd.


Niet alleen als reiziger heb je soms last van verstoringen, ook als treinpersoneel kan een verstoring het je soms moeilijk maken om je eigen trein te rijden of om op tijd thuis te komen. Er zijn spoedwerkzaamheden bij Den Dolder, waardoor er na 20 uur geen treinen meer rijden tussen Utrecht en Amersfoort. En laat ik daar nou net voorbij moeten tegen 23 uur. De bijsturing is de hele middag al in de weer om iedereen zo veel mogelijk op het juiste moment op de juiste trein te krijgen om zo snel mogelijk weer naar huis te kunnen. Mijn dienstkaartje is deze middag sowieso al een rommeltje, want ze hebben me op heel andere treinen nodig dan gepland. Zo kan het gebeuren dat ik een uur lang in Utrecht mag zitten, om daarna via Hilversum naar Amersfoort te gaan. Onderweg help ik de collega's op de treinen met informatievoorziening naar de reizigers toe en ik kom op tijd aan voor de laatste trein naar huis. Er staat een DD-AR met locomotief klaar in Amersfoort. Een Zwolse machinist komt aangewandeld. Hij verwijst blij naar het opschrift op de loc: Die is vernoemd naar de plaats waar hij vandaan komt. Het brengt echter weinig geluk, want als hij de trein aan de voorkant opbouwt, weigert de loc alle medewerking. We lopen samen naar de loc, waar blijkt dat we om de een of andere reden zonder lucht staan. Nu kent de machinist natuurlijk de nodige trucs om de boel alsnog werkend te krijgen, maar dat haalt weinig uit. Na mijn omroep dat we door een technisch probleem nog niet kunnen vertrekken, verschijnt er een andere machinist die toevallig in zijn vrije tijd op weg naar huis is. Hij kent nog een andere truc en die blijkt te werken; de locomotief begint lucht te pompen en tien minuten later hebben we genoeg druk om te kunnen vertrekken. Dat het zijn loc is die het af liet weten heeft de desbetreffende machinist overigens nog wel een tijdje te horen gekregen.

Mikos, Hoofdconducteur
___________________________________________________________________________
Iedere twee weken verschijnt er een column op ons forum. Lees de eerdere columns . Wil je ook bijdragen als medewerker of juist als reiziger? Neem dan contact met ons op!