Dienst 103

[OVE Redactie]

Er zijn dagen dat alles gaat volgens plan. Er zijn ook dagen dat alles juist niet volgens plan gaat. En er zijn dagen dat het een beetje een rommeltje is. Er staat voor mij een rit met de Sprinter van Zwolle naar Amsterdam op het programma. Terwijl ik in het verblijf mijn water aanvul, zie ik de trein op tijd binnenkomen. Het zijn twee stellen, waarvan er een in Zwolle achterblijft. Op mijn gemak loop ik, mooi op tijd, richting de trein. Daar aangekomen merk ik een eerste signaal op dat er iets niet helemaal goed gaat: De reizigers staan buiten de trein en ik hoor dat er ergens lucht wegloopt. Meestal geen goede combinatie. De machinist is kort van stof: "Ze krijgen hem niet van elkaar af." In zijn cabine hoor ik een alarmerend geluid. "Grote storing," zegt hij. Ik loop naar de achterkant om daar mijn tas neer te zetten en te kijken of ik eventueel ergens mee kan helpen. Bij het midden van de trein aangekomen staat er een bekende machiniste die vandaag rangeerdienst heeft. Ze is druk bezig met alle mogelijke oplossingen die ze kan verzinnen, maar ze denkt ook te weten wat het probleem is: "Die machinist die net met de trein uit Amsterdam kwam, heeft de trein helemaal tot het einde van het perron doorgetrokken, dus nu staan de stellen in de bocht en de koppelingen ook." Wat we ook proberen, de trein staat muurvast op zijn plek en de koppelingen willen elkaar niet loslaten.


Via de omroep vertel ik de reizigers in de trein wat er aan de hand is. Het mooie van de SLT is dat er ook een buitenomroep op zit, dus die gebruik ik ook voor de reizigers die buiten staan en nog niet mee hebben gekregen wat het probleem is. Zo is toch weer iedereen geïnformeerd. Er is een storingsmonteur besteld, maar aangezien die ook niet meer standaard op het perron in Zwolle lopen, moet die van ver komen. Met vier man staan we uiteindelijk bij de koppeling, waar de storingsmonteur een kraantje bediend, waardoor de koppelingen alsnog loslaten. In de tussentijd hebben we het mechanische gedeelte al losgekregen, alleen het gedeelte dat met lucht gekoppeld is wil met geen mogelijkheid loslaten. Tot de storingsmonteur een truc uithaalt en de stellen ineens wel los willen laten. Net op dat moment belt de bijsturing. De trein wordt opgeheven, want we hebben meer dan 15 minuten vertraging en dan zouden we het hele treinverkeer overhoop halen als we met zo'n vertraging overal tussendoor zouden gaan rijden. Voor de reizigers vervelend, maar de mensen voor Lelystad en verder kunnen de Intercity nemen en daarmee valt de vertraging gelukkig weer mee. Ook ik mag met de Intercity via Lelystad naar Amsterdam, waar ik mijn dienst weer op kan pakken.

Vanaf Amsterdam staat er een Intercity naar Nijmegen op het programma. Maar doordat er die nacht hevig onweer is geweest rondom Ede en de bliksem is ingeslagen, waardoor er vooral bij Wolfheze belangrijke apparatuur is geraakt langs het spoor, is er tussen Ede en Arnhem geen treinverkeer mogelijk. Dat heb ik natuurlijk al lang gezien en ook mijn trein zal niet verder gaan dan Ede-Wageningen. Daarover informeer ik de trein voor vertrek in Amsterdam en daarna begin ik met mijn controleronde. Net voor Utrecht krijg ik op mijn Railpocket dan eindelijk een nieuw dienstkaartje; ook ik ga niet verder dan Ede-Wageningen, waar ik moet keren met dezelfde trein. Nijmegen krijg ik vandaag niet te zien, want ik moet via Utrecht terug naar Zwolle. In Utrecht aangekomen, staat er een trein voor die van mij. Ik loop naar de voorkant om te kijken wat de bedoeling is, maar het blijkt een rangeerdeel te zijn dat nog weggehaald moet worden. Op zich maakt het niet zo veel uit, want ik blijk ook nog geen machinist te hebben. Ik begin met rond te bellen wat de bedoeling is en krijg te horen dat er al een rangeermachinist bij het rangeerdeel is en dat ook mijn machinist onderweg is, want hij komt van een vertraagde trein uit Amersfoort. Tegen de tijd dat het rangeerdeel vertrokken is en ons sein groen wordt, komt de machinist aan lopen. Snel sluit ik de deuren en met 7 minuten vertraging rijden we uit Utrecht weg. Met 3 minuten vertraging komen we in Ede-Wageningen aan.

Daar is alles goed geregeld; de reizigers die met mijn trein aan zijn gekomen kunnen meteen in een gereedstaande bus richting Arnhem stappen en Veiligheid&Service is aanwezig om de reizigers in de goede richting te dirigeren. Een twintig minuten later vertrekken we weer met de trein richting Utrecht. Ik begin met controleren en tref meteen een man aan die naar Veenendaal-de Klomp moet, een klein stukje. De man is vriendelijk en werkt netjes mee, want hij heeft geen kaartje. Zes minuten later stapt hij met een kaartje uit. Ik vervolg mijn controleronde en als ik in de volgende coupé aan het controleren ben, vraagt mijn machinist me via de portofoon of ik naar voren wil komen. Als ik daar even later ben, blijkt dat zijn snelheidsmeter is uitgevallen. In Driebergen-Zeist wil hij daarom het systeem even resetten, maar hij wil dat ik even kijk welke knop hij daarvoor moet hebben, zodat het in Driebergen niet onnodig lang hoeft te duren. Al snel heb ik de juiste knop gevonden. Ik weet ook nog een truc om op een andere manier te achterhalen hoe snel we rijden en de machinist bedankt me. Ik ga verder met controleren en tref op het balkon achter de machinist een man die geen kaartje heeft, dus schrijf ik hem er een. Dan komen we in Driebergen aan en kan ik even met de machinist meekijken. Nadat hij het systeem snel heeft gereset, blijkt dat de snelheidsmeter het alsnog niet doet. Maar met een alternatieve oplossing komen we alsnog verder. Een minuut later dan gepland vertrekken we weer. Net voor Utrecht tref ik dan nog een laatste man die ook geen kaartje heeft. Alsof er geen eind aan komt... In Utrecht draag ik de trein over aan de volgende collega en ik vertel hem wat ik aan de trein heb gedaan. Door het gedoe met de snelheidsmeter en de drie uitstellen heb ik niet meer dan de helft kunnen doen. Op naar de trein naar huis!

Mikos, Hoofdconducteur
___________________________________________________________________________
Verhalen in Vanaf de Werkvloer komen onder andere uit de Besloten Personeelsdelen voor OV-personeelsleden. Wil je ook (eventueel anoniem) bijdragen aan Vanaf de Werkvloer? Vertel dan je verhaal in de Besloten Personeelsdelen. Voor toegang vragen we je om een kopie of scan van je personeelspas in te sturen. Reageren op de bijdrage kan in dit topic.