Fijne feestdagen!

[OVE Redactie]

Het einde van het jaar nadert, de feestdagen zijn weer het woord van de dag. In de trein worden vele kerstpakketten vervoerd en 's avonds laat zijn er weer feestgangers in de trein te vinden. Dit jaar staat het Glazen Huis van Serious Request in Leeuwarden, daar komen ook de nodige mensen vandaan die in feeststemming zijn. En daar vloeit het geld rijkelijk. In de trein heeft men kennelijk wat minder te besteden, want de laatste periode zijn er veel reizigers zonder een geldig vervoerbewijs. "Maar u moet toch ook werk hebben?", vroeg een reizigster mij laatst. Ze had netjes een kaartje, maar moest me er even op wijzen dat ze blij was dat ik kwam controleren, omdat ze het kaartje anders voor niks had gekocht. Althans, dat dacht ze.



Ik vertrek met een Sprinter vanuit Amsterdam Centraal richting Uitgeest. Net voor vertrek heeft mijn collega de trein aan me overgedragen en medegedeeld waar en wanneer hij de trein heeft gecontroleerd. Er waren geen bijzonderheden. Ik besluit een controleronde te beginnen. De derde persoon die ik controleer, weet me te vertellen dat hij mijn collega op de hoogte heeft gebracht dat hij zijn abonnement op kantoor heeft laten liggen. Vreemd genoeg heeft mijn collega daar met geen woord over gerept en dus schrijf ik de man een kaartje uit. "Had uw collega dat niet kunnen doen?" Nou, kennelijk niet. Ik geef de man zijn kaartje, leg hem uit hoe hij het op kan lossen als hij daadwerkelijk zijn kaart op kantoor heeft laten liggen en wens hem nog een prettige dag toe. Iets verderop zit een man die wat onhandig zijn jaarkaart laat zien. Ik kan precies de einddatum niet zien en dus neem ik de kaart van hem aan. Dan snap ik ook waarom hij de kaart zo onhandig liet zien: De einddatum is al een week geleden. Als ik hem daar op wijs, zegt hij dat hij per ongeluk de verkeerde kaart heeft meegenomen. Ook dat kan hij met de Klantenservice uitzoeken, want ook hij krijgt van mij een kaartje. Als we dan bijna in Uitgeest zijn, ben ik bij de laatste reizigers die ik nog moet controleren. Ik krijg een papieren kaartje en een OV-Chipkaart in mijn handen gedrukt. Het papieren kaartje is in orde, bij de OV-Chipkaart valt me iets op: De geboortedatum die erop staat ligt in 1953, de twee personen die ik voor me heb zijn niet ouder dan 25. Ook de foto komt niet overeen en dus vraag ik hoe het allemaal zit. De jongen vertelt dat hij niet wist dat je met een persoonlijke OV-Chipkaart niet iemand anders mag inchecken. Ik vertel hem dat ik de kaart in ga nemen en hem een kaartje ga schrijven en vertel er meteen even bij dat dit een vorm van fraude is, die hem een hoge boete op kan leveren. Dat laatste laat ik maar zitten, omdat ik er van overtuigd ben dat er geen echte opzet in het spel is. De manier waarop hij het zijn buitenlandse vriendinnetje uitlegt spreekt ook al boekdelen, dus ik houd het bij het intrekken van de kaart en een Uitstel van Betaling. Ik leg ook hem uit hoe hij dit allemaal op kan lossen en met een "Bedankt!" stappen ze de trein uit. Soms kan een trein vol verrassingen zitten.

Met een Sprinter vertrek ik van Amsterdam Centraal richting Zwolle. Als ik bezig ben met controleren, komt er vanaf de andere kant een reiziger aan gewandeld. Aan alles is te zien dat hij langs me heen wil, maar je kunt nu eenmaal niet door me heen lopen. Als ik hem vraag naar zijn vervoerbewijs, geeft hij aan er geen te hebben. En dus schrijf ik hem er een uit. Wat precies zijn bedoeling was met door me heen te lopen is me nooit duidelijk geworden.

Ik vertrek samen met een collega vanuit Leeuwarden. We hebben een extra lange trein vanwege Serious Request, maar er zit maar weinig in. We besluiten te gaan controleren en ik kom als eerste reiziger een vrouw tegen. Ze geeft me een Uitstel van Betaling dat ze eerder op de dag van een collega heeft gekregen. Een enkele reis van Den Haag naar Groningen. Nou, daar rijden we nu zeker niet, dus ik geef haar het uitstel terug. Ze heeft er nog wel een, zegt ze. En inderdaad, ze laat me een kaartje zien van Groningen naar Zwolle. Euh, misschien snapt ze het niet helemaal? Ze heeft er nog wel een, maar ook die is van een traject hier niet in de buurt. Ik vraag haar naar het document dat ze vandaag al drie keer heeft moeten laten zien met haar identiteitsgegevens, maar ze zegt dat ze dat niet bij zich heeft. Op dat moment komt mijn collega naar me toe. Hij ziet dat ik al drie uitstellen in mijn hand heb en ik vermeld dat er geen een goed is. "Ja, daar kun je mee behangen! Dan gaat ze er maar uit, hoor!" Prompt tovert ze het document met haar gegevens tevoorschijn. Ik besluit haar er nog maar een te schrijven, nu ik toch alles heb. Ik vraag haar twee keer waar ze naartoe wil, waarop ze "Den Haag" zegt. Ik schrijf alles op en net voor ik klaar ben, zegt ze: "Doe maar Zaandam." Ja, mooi niet, dus. Ik geef de vrouw haar vierde uitstel van vandaag. Sommige mensen sparen ze.

Maar het zijn niet alleen reizigers die niet betalen die je tegenkomt. Integendeel. Het gros van de mensen betaalt netjes en is blij je te zien als je ze komt controleren. Zoals die mevrouw die het bijna spannend vond om mij iets te vragen, nadat ik haar kaartje had gecontroleerd. "Mag ik u misschien iets vragen?" Ja, maar natuurlijk. Ze wilde graag weten hoe de aansluiting zou zijn in Leeuwarden op de trein naar Hardegarijp. Mijn antwoord dat ze vijf minuten na aankomst meteen al een aansluitende trein zou hebben viel erg in goede aarde; deze mevrouw was ontzettend blij!

Als iedereen dat is, dan zou het zoveel mooier op deze wereld zijn. Fijne feestdagen allemaal en tot volgend jaar!

Mikos, Hoofdconducteur
___________________________________________________________________________
Verhalen in Vanaf de Werkvloer komen onder andere uit de Besloten Personeelsdelen voor OV-personeelsleden. Wil je ook (eventueel anoniem) bijdragen aan Vanaf de Werkvloer? Vertel dan je verhaal in de Besloten Personeelsdelen. Voor toegang vragen we je om een kopie of scan van je personeelspas in te sturen. Reageren op de bijdrage kan in dit topic.