Winterse omstandigheden

[OVE Redactie]

Het is de laatste weken weer raak met sneeuw en kou. Dus rijden we ook weer aangepaste dienstregelingen op het spoor. Minder treinen, vaker overstappen en rekening houden met vollere treinen, zo is de mededeling naar de reizigers. Minder treinen en rekening houden met vollere treinen gaat trouwens ook op voor het personeel. Het vaker overstappen valt op zich wel mee.



Ik moet met de Intercity van Zwolle naar Rotterdam. Op zich een mooie, rustige rit. Maar zodra we Zwolle uit zijn, beginnen de problemen... De machinist meldt mij dat we problemen hebben met de tractie, waardoor we niet op volle snelheid kunnen komen. Het gaat inderdaad niet echt snel en voordat ik mijn ronde door de trein begin, roep ik om dat het allemaal wat langer kan gaan duren voor we in Amersfoort zijn, maar dat ik nog niet precies aan kan geven hoeveel langer. Ik begin mijn ronde door de redelijk rustige trein. Maar, dat er niet zo heel veel mensen in zitten wil niet zeggen dat ze het je niet moeilijk kunnen maken en dus kom ik een mevrouw tegen die het allemaal maar uiterst vervelend vindt. Ik zoek voor haar op wat de eerstvolgende mogelijkheid is om van Utrecht naar Roermond te komen en sta haar netjes te woord. Maar zodra ze vraagt wat precies het technische probleem is waardoor we niet op snelheid kunnen komen en ik haar daar geen antwoord op kan geven (want dat weet ik nu eenmaal niet), merk ik dat ze er op uit is om me onderuit te halen. Die wil me met de grond gelijk maken en vervolgens hoog van de toren blazen hoe slecht het allemaal geregeld is bij NS. Maar voor ze daar de kans toe krijgt, ben ik verder gelopen. Daar heb ik echt totaal geen zin in.

Ondanks alles komen we toch op tijd in Amersfoort aan. Iedereen haalt de aansluiting naar Amsterdam en we vertrekken twee minuten te laat. De problemen met de tractie blijven en we hobbelen naar Utrecht Centraal, waar we rond vertrektijd binnenrijden langs een bomvol perron. Er is genoeg animo voor onze trein, zo blijkt. Van Utrecht naar Gouda bevind ik mij in een tussencabine, die vol staat met machinisten die een cursusdag hebben gehad en uit beleefdheid uit de eerste klas zijn opgestaan om de vele reizigers een zitplaats te gunnen. Voor Gouda roep ik om en ik besluit om te verhuizen naar het achterste stel. Het stel waarvan in Gouda de deuren niet opengaan...

Met een passagierende machinist besluit ik snel dat we de reizigers dan maar via de cabinedeur moeten uit laten stappen. Dat roep ik om en iedereen uit het achterste treinstel komt naar voren om via de 'nooduitgang' uit te stappen. Daardoor duurt het vertrekproces een stuk langer, maar het is nu eenmaal niet anders. Als we eenmaal vertrokken zijn, roep ik om voor de reizigers in het achterste stel dat ze voor Rotterdam Alexander het beste vast naar voren kunnen komen, want ook op Alexander zullen de deuren niet geopend kunnen worden. Ook daar laten we de reizigers via de cabinedeur uitstappen. Uiteindelijk komen we met 8 minuten vertraging aan in Rotterdam, waar we het achterste stel op een andere manier werkend krijgen waarna iedereen alsnog uit kan stappen.

Toch redelijk netjes voor zo'n rit door het besneeuwde landschap: Slechts 8 minuten schade. Daarna is mijn dienst rigoureus aangepast. Ik zou heen en weer naar Utrecht gaan met de tussenslag, maar die is opgeheven en dus zit ik 2.5 uur in Rotterdam. Omdat er minder treinen rijden dan normaal blijft er wat meer personeel over, waardoor dit soort dingen ontstaan. Het geeft me wel de mogelijkheid om wat te praten met collega's en ik weet zelfs voor de laatste rit naar huis alvast een machinist te strikken. Daarna rijd ik met een Sprinter via Woerden en Breukelen richting Amsterdam en Uitgeest om daarna weer naar huis te kunnen.

Tot nu toe heeft de sneeuw mij nog niet echt lastig gevallen. De reizigers echter wel. Ik kan me voorstellen dat ze niet vrolijk worden van vertraging en vollere treinen en het is misschien cliché, maar op de weg in een van die duizend kilometers file gaan staan lijkt me nou ook niet echt een pretje...

Succes aan iedereen die deze week per trein moet reizen of moet werken. Wij doen in ieder geval ons best om te roeien met de riemen die we hebben! Ook ik.

Mikos, Hoofdconducteur
___________________________________________________________________________
Verhalen in Vanaf de Werkvloer komen onder andere uit de Besloten Personeelsdelen voor OV-personeelsleden. Wil je ook (eventueel anoniem) bijdragen aan Vanaf de Werkvloer? Vertel dan je verhaal in de Besloten Personeelsdelen. Voor toegang vragen we je om een kopie of scan van je personeelspas in te sturen. Reageren op de bijdragen kan in het topic zelf.