door OVE Redactie » Ma 24 Dec 2012 12:36
Twee dagen op rij wordt er een (christelijk) feest gevierd en dat betekent voor veel mensen dat ze op bezoek gaan bij vrienden of familie om samen te dineren of gewoon samen te zijn voor de gezelligheid. Voor een aantal mensen betekent het twee dagen van verplicht gezellig doen en voor nog een ander aantal mensen zijn het misschien wel de eenzaamste dagen van het jaar. En dan heb je nog dat handjevol mensen dat gewoon moet werken.
Kerstdagen zijn niet de meest populaire dagen om te werken bij het spoor. Als je kijkt naar bovenstaande verdeling van de mensen en hun gedachten over Kerstmis valt dat misschien wel te begrijpen. Als conducteur vind ik er zelf ook niet zo heel veel aan. De treinen zijn behoorlijk leeg. De mensen zijn over het algemeen wel gezellig, dat dan weer wel. En aangezien je met een aantal werknemers in hetzelfde schuitje zit en op elkaar bent aangewezen tijdens de Kerstdagen, is de saamhorigheid behoorlijk hoog. Zeker als je een groot deel van de dienst samen met elkaar doorbrengt. Maar dan moet je natuurlijk wel een gezellige collega treffen...
Maar het hangt natuurlijk niet alleen van de collega's af. Zo is er rond de kerstperiode ineens die standaard clichéopmerking die door iedere reiziger gemaakt moet worden als ze betrapt worden op het niet hebben van een geldig vervoerbewijs en dus een boete krijgen: "Nou, de Kerstgedachte is ook niet echt aanwezig, hè?" Je kunt je klok er op gelijk zetten dat die opmerking komt. En zo ook dit jaar. Een jongeman liep over het perron te slenteren en kwam naar me toe. "Ik kan hier niet inchecken." Nee, dat had je beneden al moeten doen, dus je moet even naar beneden. "Ja, maar dan mis ik de trein." Dat is het risico, he? Maar als je snel bent... Maar nee, meneer ging liever met mij in discussie. Tsja, dan ga je het nooit redden, natuurlijk. Vervolgens stapte hij in. Toen ik hem tijdens het controleren tegenkwam, was zijn retorische vraag: "Ik ga nu zeker geen coulance krijgen?" En inderdaad, meneer kreeg een bon van me. Vervolgens kwam er een heel verhaal over dat hij op een eerder station al naar beneden was gerend en daar niks had gevonden (waarvan ik diezelfde dienst nog aan mezelf kon bevestigen dat dat onzin was) om in te kunnen checken. Toen ik daar niet op reageerde begon hij te schelden en begon hij erover dat hij zijn vriendin op Schiphol op ging halen die hij al een half jaar niet had gezien. En het zou natuurlijk belachelijk zijn als hij er dan niet op tijd zou zijn, wel? Toen ik ook daar niet op reageerde, kwam de onvermijdelijke opmerking over de kerstgedachte. Mijn reactie dat je bij de Albert Heijn nu ook niet ineens de kassa voorbij mag lopen met al je boodschappen zonder te betalen onder het motto van de kerstgedachte, kwam me te staan op de mededeling dat ik een pennenlikker was.
Daar heb ik achteraf smakelijk om gelachen. Dat is de eerste keer dat iemand me zo heeft genoemd. En het is eigenlijk zo... netjes. Als je bedenkt dat de meeste scheldpartijen minstens drie verschillende ziektes bevatten, dan viel dit enorm mee. Alsof hij de kerstgedachte in zijn achterhoofd had...
Fijne feestdagen!
Mikos, Hoofdconducteur
___________________________________________________________________________
Verhalen in Vanaf de Werkvloer komen onder andere uit de Besloten Personeelsdelen voor OV-personeelsleden. Wil je ook (eventueel anoniem) bijdragen aan Vanaf de Werkvloer? Vertel dan je verhaal in de Besloten Personeelsdelen. Voor toegang vragen we je om een kopie of scan van je personeelspas in te sturen. Reageren op de bijdragen kan in het topic zelf.