Begin van het treinseizoen

[OVE Redactie]

De vakantieperiode is weer voorbij en dat resulteert in vollere en drukkere treinen. De dagjesmensen hebben hun portemonnees de voorbije weken weer helemaal leeg gekocht en leeg gereisd en blijven voorlopig weer thuis. Op de een of andere manier kruipt de warme zomertemperatuur dan in die lege portemonnees en blijft voorlopig ook weg, maar dat is weer een ander verhaal.

De bankjes en stoelen in de trein zijn weer het domein van de forenzen die met hun trajectkaart vaak precies weten hoe het spoorsysteem in Nederland werkt en geen of weinig extra informatie nodig hebben. Hooguit bij een verstoring komen ze iets vragen en ondanks dat ze het klappen van de zweep vaak wel kennen blijven ze toch hoogst verbaasd als je ze vertelt dat ze bij alle andere forenzen moeten gaan staan om op de plaats van bestemming te komen. Dat ze dan niet per direct een privétaxi aangeboden krijgen naar de voordeur van kantoor of huis (want "ik moet naar...", maar ja, meneer, dat moeten al die andere mensen ook...) blijft toch een vreemd fenomeen.

Maar niet alleen de forenzen keren terug in de trein. Ook de studenten mogen weer van hot naar her reizen en met hun Studenten OV-Chipkaart in de hand reizen zij door gans het land. De studenten die precies weten hoe het werkt en hun vaste ritjes elke dag maken, die zich al bijna onder de forenzen mogen scharen en medestudenten proberen tips mee te geven om comfortabeler te gaan reizen door op een bepaalde plaats op het perron te gaan staan en daar in te stappen.

En dan heb je ook nog de nieuwelingen. Net van het voortgezet onderwijs af en al dan niet rijp voor de grote mensenwereld. De tijd waarin gekozen moet worden voor een opleiding gericht op de toekomst, een nieuwe school, nieuwe mensen én een studentenkaart! Een wereld gaat voor ze open. En omdat ze al zoveel moeten lezen, leren en begrijpen schiet dat er nogal eens bij in als het om het Openbaar Vervoer gaat. Althans, dat idee krijg ik als ik aan het controleren ben en weer een student tref die zijn of haar zaakjes niet helemaal voor elkaar heeft.



Zoals de twee heren die in de gezellig drukke spitstrein op weg naar huis waren en in hun gesprek werden onderbroken toen ik ze kwam controleren. Allebei een retourtje van Deventer naar Zwolle en allebei met korting, maar geen van beiden liet een kortingskaart zien. Toen ik daar om vroeg, kreeg ik een persoonlijke OV-Chipkaart in mijn handen waar geen enkel reisrecht op stond. "Maar dat is toch een studentenkaart?" was de reactie, toen ik aangaf dat dit geen kortingskaart was. Gelukkig had de collega-student wel een kortingskaart. Dacht hij. Exact hetzelfde verhaal. Toen ik begon over reisproducten ophalen, activeren en meer van dat soort moeilijke materie begon de heren iets te dagen. In Olst mochten ze het allemaal gaan regelen en mocht het ze nou niet lukken, dan konden ze altijd nog een kaartje vol tarief kopen. Het gesprek tussen de heren ging op het perron onverminderd verder, op weg naar de kaartautomaat...

Of die jongeman die een retourtje van Borne naar Zwolle had gekocht 's morgens vroeg om een uur of zeven en dat ding op de terugweg aan mij liet zien bij controle, maar ook zonder geldig reisrecht dat als korting diende. Toen ik erover begon dat hij maar een nieuw kaartje moest kopen heb ik er maar meteen aan toegevoegd dat als hij al korting zou hebben (door bijvoorbeeld met een medestudent mee te reizen) dat niet voor 9 uur geldig zou zijn. Ook dat was nieuw voor hem.

Maar met al die nieuwe reizigers zitten er ook altijd weer een paar creatievelingen tussen die trucjes denken uit te halen die, jammer genoeg voor hen, al honderden keren zijn uitgeprobeerd. De conducteur trapt er vast wel in.

De jongeman die ik trof op weg richting Deventer gaf mij een enkele reis van Winterswijk naar Zwolle. Het ding was afgestempeld bij de stempelpaal rond kwart voor zeven 's ochtends. Als ik hem vraag of dit wel het kaartje is dat hij me wil laten zien, zegt hij vol overtuiging van wel. Daarna begint mijn ondervraging met hoe het dan zit. "Ja, ik ben vanochtend met de auto van huis naar Zwolle gebracht door mijn moeder." Aha. Ik vervolg met de vraag waar hij het kaartje dan heeft afgestempeld. "In Winterswijk, want mijn moeder zei dat ik wel moest stempelen. We zijn speciaal langs het station in Winterswijk gereden om hem af te stempelen." Logisch, toch? Ik beloon zijn creativiteit en originaliteit met een enkeltje kaartautomaat om het daar nog maar eens een keer te proberen.

Dan was er nog die jongeman tussen Breda en Roosendaal die me een enkele reis van Breda naar Roosendaal liet zien waar reeds twee stempels (van dezelfde conducteur) op stonden. En maar glashard blijven beweren dat dat gewoon kan. De gegevens die hij opgaf om een nieuw kaartje, met verhoging, voor hem te kunnen schrijven verzon hij ter plekke. Met Service&Veiligheid erbij kwam er alsnog een identiteitskaart tevoorschijn en kon hij uiteindelijk met een Uitstel van Betaling én een proces-verbaal voor het niet tonen van een geldig identiteitsbewijs naar huis. Daar was de creativiteit ver te zoeken.

En ik hoor u nu zeggen: Maar, dat zijn toch allemaal mannen die dat hebben gedaan? Zijn vrouwen dan niet zo stom dat ze de regels niet begrijpen of zo slim om de regels te omzeilen? Oh, jazeker wel.

De jongedame die ik controleerde op weg naar Zwolle gaf mij een dagretour Nijverdal West - Zwolle. Reeds voorzien van conducteurstempel. Op mijn vraag de hoeveelste keer dit was dat ze vandaag naar Zwolle ging op dit kaartje antwoordde ze lichtelijk verbaasd 'twee'. "Maar het is toch een Dagretour?" Dat dat één heenreis en één terugreis betekent was nieuw voor haar...

Het treinseizoen is weer begonnen. Ik ben benieuwd wat voor moois ik nog meer tegen ga komen dit jaar!

Mikos, Hoofdconducteur
___________________________________________________________________________
Verhalen in Vanaf de Werkvloer komen onder andere uit de Besloten Personeelsdelen voor OV-personeelsleden. Wil je ook (eventueel anoniem) bijdragen aan Vanaf de Werkvloer? Vertel dan je verhaal in de Besloten Personeelsdelen. Voor toegang vragen we je om een kopie of scan van je personeelspas in te sturen.

[Inflatable]

Ik wist niet dat we treinseizoenen hadden?

Ik werk het hele jaar door..