Trein 8149

[Mikos]

Vrijdag 22 mei 2020, 15.24 uur

Trein 8149, de Sprinter van Zwolle naar Assen vertrekt van station Zwolle. De bestemming van deze trein zal niet bereikt worden; net onder Hooghalen, tussen Beilen en Assen, raakt de trein om 16.03 uur een trekker met kipper op een onbewaakte overweg. De machinist die de trein rijdt overlijdt ter plekke. Zijn cabine is weggevaagd.

 
Maandag 25 mei 2020, 15.24 uur
Trein 8149, de Sprinter van Zwolle naar Assen vertrekt van station Zwolle. Treinen in Nederland hebben vaste treinnummers waaronder ze worden ingezet. In tegenstelling tot de luchtvaart, waar na een ramp het vluchtnummer niet meer wordt gebruikt, blijven de treinnummers bij de spoorwegen gewoon hetzelfde. Het hele weekend heeft ProRail gewerkt aan het herstellen van de bovenleiding en het spoor en heeft trein 8149 niet gereden boven Beilen. Vandaag ben ik ingedeeld om trein 8149 te rijden. Het is de eerste rit na mijn vakantie, die eindigde met een zwarte rand. Op vrijdagavond werd ik via een appje in de groepsapp erop geattendeerd dat een van onze collega’s is omgekomen bij een aanrijding. Er staat een naam bij van de Zwolse machinist, een naam die me niks zegt. Later blijkt dat het zijn officiële naam is, maar wij kennen hem in Zwolle als Gert Jan. En Gert Jan ken ik goed, ik ben in de afgelopen elf jaar vele malen met hem op pad geweest. Net voordat mijn vakantie begon heeft hij me nog van Zwolle naar Utrecht gereden. Door de Corona-maatregelen hebben we elkaar wel in de ogen kunnen kijken, maar alleen contact via de portofoon gehad. 

Ook de Zwolse conducteur die dienst had op die trein ken ik heel goed. We zijn rond dezelfde periode begonnen bij het spoor en hebben goed contact met elkaar. Hij noemt me zelfs zijn spoorzoon, ontfermt zich over me alsof hij mijn vader is. Hij had het kunnen zijn. Ik heb hem zaterdag aan de telefoon gehad, hij had een slechte nacht achter de rug. Hij vertelde stukjes van wat hij meegemaakt had. Vooral het ongeloof is me bijgebleven van het gesprek, de verslagenheid. Het besef was er nog niet, de klap moet nog komen. Hij krijgt professionele hulp aangeboden om alles te verwerken. En in zijn eigen tempo.

In de tussentijd is heel standplaats Zwolle in rouw. Er heerst mineur in het personeelsverblijf, waar ook een muur is ingericht om onze overleden collega te kunnen herdenken. Een rampzalig scenario heeft zich afgespeeld en we realiseren ons dat we allemaal op die trein hadden kunnen zitten. Ook door mijn hoofd heeft het hele weekend gezongen; wat nou als..., had hij niet..., zou hij niet..., waarom heeft hij niet..., was het niet mogelijk om...? Het antwoord op al die vragen is: kennelijk niet. We zijn een collega verloren en daar zullen we het de komende periode nog veel over hebben.


Dat ik nu als eerste weer met trein 8149 van Beilen naar Assen mag rijden, is een bevreemdend gevoel. Alsof ik samen met mijn machinist het stokje overneem, terwijl we dat helemaal niet willen. Het passeren van het punt waar het afgelopen vrijdag allemaal zo verschrikkelijk fout ging gaat ogenschijnlijk zoals altijd, bijna ongemerkt. Maar voorlopig zal ik, en de meeste collega’s met mij, deze plek niet ongemerkt voorbij kunnen rijden.

Rust zacht, Gert Jan.

Conducteur Mike