door OVE Nieuwsdienst » Di 22 Jan 2013 11:47
22 januari 2013
Voor wie snel naar België wil, is het te hopen dat de Italianen hun flitstreinen ooit nog aan de praat krijgen. De NS heeft al honderd miljoen euro betaald. Hoe kwam het zover? Vijf vragen en antwoorden.
Had de NS de problemen met de Fyra kunnen voorzien?
Ze hadden de problemen moeten voorzien. De voortekenen waren daar. De aanbestedingsprocedure voor de hogesnelheidstreinen in 2004 leverde slechts twee offertes op. De producent van de Duitse hogesnelheidstrein Siemens besloot niet mee te dingen naar de order. De Duitse treinfabriek draaide op volle toeren en kon het zich permitteren de Nederlandse order kritisch te bestuderen. De NS stelde te ingewikkelde eisen, oordeelden de Duitsers. Siemens had tientallen jaren gestoken in de ontwikkeling van de ICE. De Duitsers zagen geen heil in complexe aanpassingen van hun trein voor een relatief kleine order uit Nederland.
Het Franse Alstom en het Italiaanse AnsaldoBreda hadden wel interesse. Beide bedrijven zaten in financiële nood, iedere opdracht was welkom. De Fransen konden leunen op ruime ervaring, Alstom is de fabrikant van de Franse TGV en de Thalys. Vermoedelijk rekenden ze daarom een hogere prijs. Ze kenden het klappen van de zweep. AnsaldoBreda was tot dan toe vooral een producent van trams, metro's en stoptreinen. De enige ervaring die de Italianen met hogesnelheidstreinen hadden, was een order uit Denemarken uit 2001. De Denen hadden een serie dieseltreinen besteld, die 200 kilometer per uur zouden moeten rijden. Denemarken zou de eerste treinen in 2003 geleverd krijgen. Toen de NS in 2004 een contract sloot met AnsaldoBreda, hadden de Denen nog geen trein ontvangen.